“Esvâf-ı abu müshil içme (Bağrışakları yumuşak tutan içme suyu) boynuca İstanbul’dan ve sair beldelerinden buraya binlerce adamlar birikip çadırlar kurarak bir sa’z-sûr bir sû Nûs (sazlar çalınıp nesneler içinde suların içildiği) olur ki, kırk kırk gün içerler. Öyle Tüfenk, Fişenk, Sadramikânlar (eğlenceler) olurki, dillere tarif olunmaz. Ehli dert olup (hasta olup) Ahal-i faside marazana (bağrışak paraziti hastalıkları) müptela olanlar burada bu içme suyundan nuş ederler (içme suyundan içerler). Bîmennullah (Allah’ın emriyle) kim istila’ edip sarı, yeşil safra, sevda, ahat çıkarırlar; adam (insan) rayiha-i habisesinden (pis kokusundan) helak (ölüm) mertebesine (katına) varır. Bazıları akşamdan safra, sevda, bağırsak, ahlat, kara bağırsak, bağırsak solucanı, türlü muhteelifçe (çeşitli kötü maddeler) çıkararak yeniden hayat bulur. Bazısında latesih (benzemekten uzak olsun) tesbih tanesi olmuş şeyler çıkıp kirlilikten boğum boğum bağırsak olur. Bazısında yedi gün içinde delümler tenasül eder (serer büyür). Acâib-i himetikî (garip olaylar) bazı civarda kıllı yaratıklar, bazısında binlerce siyah kurtlar, kelebek gibi hasarat çıkar. Bu su yüzyıldan ziyade kaynak berrak, latif bir sesi ile sürcedir (tuzludur).”

Cilt 2 sahife 61-1051 rebülevvel güncesi: EKİM 1611’de başlar.